Μετά τα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με τον ΠΑΟΚ δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος αναφοράς στο αγωνιστικό κομμάτι. Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν συνειδητοποίησα την έκταση των επεισοδίων. Όταν όμως είδα στην τηλεόραση τι είχε γίνει πραγματικά απόρησα.

Τα επεισόδια αυτά δεν είναι ούτε τα πρώτα, ούτε και τα τελευταία. Είναι προφανώς καταδικαστέα, αλλά δυστυχώς δεν νομίζω ότι μόνο με δηλώσει θα διορθωθεί η κατάσταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο θάνατος του Χαράλαμπου Μπλιώνα πριν από 20 χρόνια δεν ήταν αρκετός για να εμποδίσει την εμφάνιση κρουσμάτων βίας. Οι εγκληματίες που κρύβονται πίσω από τον τίτλο του φιλάθλου προφανώς ήθελαν να κάνουνε επίδειξη των δυνατοτήτων τους. χαρακτηριστικό είναι ότι δεν υπήρξε καμία πρόκληση. Ούτε η ομάδα τους έχανε, ούτε υπήρξε κάποιο σφύριγμα που να τους ενόχλησε. Όπως και να έχει η βεβήλωση της μνήμης ενός νεκρού με τον τρόπο αυτό είναι πέρα κάθε λογικής.

Ακόμα και αφήνοντας παράμερα την ιδιότητα του παίκτη και αρχηγού της Λάρισας και μιλώντας ως κάποιος που αγαπά το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι οι δικοί μας φίλαθλοι που πάντα βρίσκονται στο πλευρό της ομάδας δεν έχουνε δημιουργήσει το παραμικρό. Ακόμα και όταν χάνουμε βρίσκονται εκεί για να χειροκροτήσουν την προσπάθεια μας.

Όπως και να έχει θα πρέπει κάποια στιγμή να μπει ένα τέλος στα φαινόμενα βίας που τόσα χρόνια ταλανίζουν τον ελληνικό αθλητισμό. Με τις ευχές δεν γίνεται τίποτα. Προσωπικά πιστεύω ότι είναι πλέον καιρός για δραστικά μέτρα και τη παραδειγματική τιμωρία όσων δημιουργούν και παίρνουνε μέρος σε επεισόδια, εντός και εκτός των γηπέδων. Αφού δεν μπορούν να αυτό-πειθαρχηθούν θα πρέπει να εφαρμοστούν σκληρές ποινές που να τους αναγκάσουν επιτέλους να αναλογιστούνε την ευθύνη των πράξεων τους. Διαφορετικά η βία θα παραμείνει μέρος της ελληνικής αθλητικής πραγματικότητας και θα είναι θέμα χρόνου μέχρι να επαναληφθούνε τα επεισόδια και να έχουμε θύματα.

Nikos Dabizas